بررسی اثر گیاهان پوششی و کودهای آلی بر جمعیت علفهای هرز ،عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن گیاه دارویی کرچک (ricinus communis)

به منظور بررسی اثر گیاهان پوششی و کودهای بیولوژیک بر کنترل علف های هرز و شاخص های کمّی و کیفی گیاه دارویی کرچک (ricinus communis) آزمایشی در سال زراعی 1388-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. این آزمایش بصورت کرت های خرد شده و در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار گیاه پوششی (شبدر ایرانی، شنبلیله، ماشک، خلر و بدون گیاه پوششی(شاهد)) در کرت های اصلی و کودهای آلی (نیتروکسین، باکتری حل کننده فسفات، ورمی کمپوست و تیمار بدون کود(شاهد)) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر گیاهان پوششی بر زیست توده علف های هرز معنی دار بود، بطوریکه بیشترین و کمترین زیست توده کل علف های هرز بترتیب در گیاه پوششی ماشک (133 گرم در متر مربع) و شاهد(1571 گرم در متر مربع) مشاهده شد. تأثیر تیمارهای کود آلی بر صفات و ویژگی های شاخص سطح برگ، میزان تجمع ماده خشک، سرعت رشد گیاه، ارتفاع بوته، طول گل آذین اصلی، تعداد گل آذین در بوته، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه در هکتار و همچنین درصد روغن معنی دار بود. گیاهان پوششی و همچنین اثر متقابل گیاهان پوششی و کودهای آلی بر شاخص های کمّی و کیفی کرچک تأثیر معنی داری نداشتند. حداکثر و حداقل شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول در 85 روز پس از سبز شدن کرچک در ورمی کمپوست و شاهد بدست آمد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که ورمی کمپوست بر ارتفاع بوته، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد اقتصادی (670 کیلو گرم در هکتار) و درصد روغن (34%) کرچک بیشترین تأثیر را در بین تیمارهای مورد بررسی داشت. بطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد مناسب کودهای آلی می تواند تا حدودی باعث بهبود خصوصیات کمّی و کیفی کرچک شود.